
Jak rozliczyć w PIT podatek od dochodów z pracy za granicą?
Chociaż sytuacja na rynku pracy w Polsce jest najlepsza od lat, nadal wielu naszych rodaków chętnie podejmuje zatrudnienie za granicą. Podpowiadamy jak należy rozliczyć z fiskusem zarobki uzyskane poza naszym krajem.
Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania reguluje nasze kwestie podatkowe, jeśli jesteśmy Polakami, posiadamy miejsce zamieszkania w Polsce do celów podatkowych i w danym roku uzyskaliśmy dochody w kraju, lub krajach, z którymi Polska ma taką umowę podpisaną. Obcokrajowcy nieposiadający w Polsce miejsca zamieszkania lub siedziby firmy (w przypadku przedsiębiorców) podlegają w naszym kraju niepełnemu obowiązkowi podatkowemu, a więc płacą tutaj podatek jedynie od dochodów uzyskanych w Polsce. Osoby fizyczne, prawne i instytucje nieposiadające osobowości prawnej, które mają certyfikat rezydencji na terenie naszego kraju mają pełny obowiązek podatkowy – muszą więc płacić podatek od dochodów uzyskanych zarówno w Polsce, jak i za granicą. W takich przypadkach również ma zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Jeśli więc w danym roku podatkowym, uzyskaliśmy również dochody za granicą, musimy wiedzieć, czy w tym kraju obowiązuje umowa podpisana z Polską. Pełen wykaz możemy znaleźć na stronie Ministerstwa Finansów.Osoby, które podjęły pracę najemną w państwie, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, mogą zapłacić podatek tylko w kraju zamieszkania, jeśli zostaną spełnione 3 warunki. Po pierwsze, osoba, która uzyskała wynagrodzenie w obcym państwie, nie może przebywać na jego terytorium dłużej niż przez określony czas, najczęściej jest to to maksymalnie 183 dni. Po drugie, pracodawca, od którego podatnik pobiera wynagrodzenie, nie może posiadać miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce. Po trzecie, wynagrodzenie nie może być wypłacane przez zakład lub placówkę, którą pracodawca posiada w Polsce. Jeśli jest inaczej, podwójnego opodatkowania można uniknąć, stosując jeden z dwóch sposobów rozliczenia: wyłączenia z progresją albo proporcjonalnego odliczenia.
Metoda wyłączenia z progresją
W tym przypadku dochód osiągnięty za granicą wyłącza się z podstawy opodatkowania w Polsce, a podatek płaci wyłącznie w kraju uzyskania przychodu. Łączna wysokość dochodów jest jednak istotna, aby określić stopę procentową podatku od dochodów uzyskanych w Polsce. W ten sposób rozliczają się m.in. podatnicy, którzy osiągnęli dochody w Wielkiej Brytanii, Niemczech, RPA, Francji i innych. Jeśli w danym roku podatkowym podatnik osiągnął jakieś dochody w Polsce albo chce rozliczyć się razem z małżonkiem lub skorzystać z odliczenia dla osób samotnie wychowujących dzieci, to w takim przypadku musi złożyć normalne zeznanie roczne w Polsce.
Metoda proporcjonalnego odliczenia
Zgodnie z tą metodą dochód uzyskany za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnej kwoty podatku odejmuje się podatek, który już został zapłacony w innym kraju. Odliczenie to jest możliwe tylko do wysokości kwoty podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany za granicą. Według tej metody rozliczają się osoby, które pracowały np. w Danii, Finlandii, Holandii, Rosji czy USA. Metoda ta jest też stosowana, jeśli uzyskaliśmy dochody w kraju, który nie ma podpisanej z Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub pewne terytorium jest wyłączone z jej obowiązywania. Zeznanie podatkowe musi zostać złożone zawsze, niezależnie od tego, czy podatnik osiągnął w Polsce jakiekolwiek dochody.
Jeśli kwoty podatku obliczone tymi dwiema metodami są różne, podatnik ma prawo odliczyć od podatku kwotę stanowiącą różnicę między nimi. Również podatnik rozliczający się metodą ryczałtu od dochodów ewidencjonowanych, prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą, może zmniejszyć kwotę ryczałtu o kwotę będącą tą różnicą.