
Umowa zlecenie – zmiany 2021. Co się zmieni w ramach umów cywilnoprawnych?
Nowy rok przyniósł wiele zmian podatkowych. Jedną z nich jest wprowadzony od 1 stycznia 2020 indywidualny rachunek podatkowy do zapłaty podatku VAT, PIT i CIT w urzędzie skarbowym. Czym jest indywidualny rachunek podatkowy? Do opłacenia jakich podatków służy? Gdzie podatnik sprawdzi swój mikrorachunek? Wyjaśniamy!
Przejdź do następnych akapitów:
Indywidualny rachunek podatkowy, nazywany też indywidualnym mikrorachunkiem podatkowym, przypisany jest do danego podatnika.
Wprowadzono go na podstawie ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Rozwiązanie to zostało przygotowane wspólnie przez Ministerstwo Finansów oraz Krajową Administrację Skarbową. Zgodnie z przepisami, obowiązuje od 1 stycznia 2020 roku.
Jeszcze do końca 2019 roku podatki opłacane były na właściwe numery kont urzędu skarbowego – osobno na VAT, PIT i CIT. Podatnik robił więc dwa przelewy, jeden względem podatku VAT, drugi względem podatku dochodowego PIT lub CIT na osobne rachunki bankowe urzędu, któremu podlega. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania, a co za tym idzie zmiany właściwego mu urzędu skarbowego, zobowiązany był do uiszczania opłat na nowy numer rachunku bankowego.
Od początku roku każda płatność za podatki zobowiązująca podatnika wobec urzędu skarbowego ma być wykonana na jego indywidualny rachunek podatkowy. Podatnik, bez względu na to, któremu urzędowi skarbowemu podlega i który rodzaj podatku opłaca, zawsze dokonuje na ten numer wpłat powstałych należności podatkowych z tytułu:
podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) ,
podatku dochodowego osób prawnych (CIT),
podatku od towarów i usług (VAT),
niepodatkowych należności budżetowych, takich jak mandaty i grzywny.
Zmiana numeru kont PIT, CIT i VAT nie dotyczy pozostałych czynności podatkowych. Inne podatki, w tym podatek od czynności cywilnoprawnych i inne opłaty należy opłacać w dotychczasowy sposób – na właściwy numer konta urzędu skarbowego.
By ustalić, na jakie konto wpłacić podatek PIT, CIT, VAT, podatnik powinien skorzystać z dedykowanego generatora na stronie Ministerstwa Finansów. Wystarczy w tym celu podać swój numer PESEL (dotyczy osób fizycznych nieprowadzących działalności i podmiotów niezarejestrowanych jako podatnik VAT) lub NIP (osoby prowadzące działalność lub zarejestrowane jako czynny podatnik VAT). Uzyskanie numeru jest zwolnione z opłat.
Informację o indywidualnym rachunku podatkowym uzyskać można również w dowolnym urzędzie skarbowym.
Struktura 26-znakowego indywidualnego numeru konta bankowego urzędu skarbowego zawiera:
liczbę kontrolną - oznaczoną skrótem LK,
wartość 10100071 - stałą dla każdego mikrorachunku podatkowego, która wskazuje na numer rozliczeniowy w NBP,
wartość 222 - stałą dla każdego mikrorachunku podatkowego, która wskazuje na numer uzupełniający w NBP,
oznaczenie - Y = 1, gdy podatnik użył numeru PESEL lub Y = 2, gdy użył NIP,
po znaku Y - PESEL lub NIP wraz z zerami uzupełniającymi indywidualny numer urzędu skarbowego do 26 znaków.
Zwroty z tytułu podatków dochodowych PIT lub CIT oraz podatku od towarów i usług VAT odbywają się na dotychczasowych zasadach. A zatem – na rachunki bankowe wskazane w CEIDG-1 lub odpowiednio NIP-8 bądź na specjalny rachunek VAT, funkcjonujący w ramach stosowania mechanizmu podzielonej płatności.
Wprowadzenie indywidualnego rachunku podatkowego ma na celu identyfikację podatnika lub płatnika przez urząd skarbowy. A w efekcie – uproszczenie wszelkich rozliczeń. Dotychczas dla każdego rodzaju podatków należało dokonywać wpłaty na oddzielny rachunek bankowy. Dokonanie wpłaty na zły rachunek bankowy wiązało się się z koniecznością wnioskowania do urzędu z wyjaśnieniami i prośbą o przeksięgowanie podatku.
Co równie ważne, zlikwidowany został problem zmiany numeru konta urzędu skarbowego w sytuacji zmiany miejsca zamieszkania lub siedziby firmy. Numer indywidualnego rachunku podatkowego pozostaje bowiem niezmienny.
Dodatkowo podatnik będzie mógł szybciej otrzymać niezbędne zaświadczenia, na przykład o braku zaległości podatkowych.