Dodatek morski dla marynarza zwolniony z podatku
Projekt Ministerstwa Infrastruktury zakłada możliwość zwolnienia z podatku PIT dodatku morskiego, który otrzymuje marynarz. Osoby służące na morskich statkach handlowych pod polską banderą będą mogły liczyć na szczególne względy podatkowe. Taką okazję stwarza im resort infrastruktury, który liczy na to, że takie rozwiązanie zachęci marynarzy do odbywania służby u krajowych armatorów, jako że stanie się ona wtedy bardziej opłacalna.
Obecnie armatorzy, którzy pływają pod obcą banderą, nie rejestrują swojej działalności w Polsce, a co za tym idzie - nie oprowadzają podatków i składek, np. na ubezpieczenie społeczne. W związku z warunkami przyszłej ustawy, do wynagrodzenia marynarza należnego zgodnie z warunkami marynarskiej umowy o pracę należeć będzie stawka podstawowa wynagrodzenia (godzinowa lub miesięczna) oraz dieta morska, której postać będzie zależna od rodzaju żeglugi, sposobu eksploatowania statku oraz szczególnych warunków pracy na statku - w warunkach niebezpiecznych bądź szczególnej uciążliwości.
Dr Janusz Fiszer, partner w Kancelarii Prawnej White & Case i docent UW informuje, iż "zasadą jest, iż zwalnia się z opodatkowania diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika i podróży osoby niebędącej pracownikiem, dodatki za rozłąkę, część przychodów osób przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody z tytułu pracy, względnie niektórych stypendiów i ryczałtów na koszty utrzymania i zakwaterowania za granicą.
W każdym z tych przypadków górną granicę zwolnienia wyznacza wysokość z tytułu podróży służbowych, określona w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju".
Nowa ustawa ma być nowelizacją do obowiązującej z 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych. Zakłada również takie zmiany jak zwolnienie z opodatkowania dodatku morskiego dla osób mieszkających w Unii Europejskiej bądź też w innym państwie z Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej z powodu wykonywania podróży służbowej poza granicami kraju.